مسئولین مسکن و شهرسازی چه می کنند؟

متن نطق پیش از دستور من در جلسه علنی شورای اسلامی شهر قزوین:

باسمه تعالی

ضمن عرض تبریک روز شوراهای اسلامی شهر و روستا و تشکر از فرصتی که در اختیار اینجانب قرار داده شد.

همه عزیزان مستحضر هستند که بدون شک میان مسکن یعنی فضای بنا شده ، فضای ذهنی و اقلیم می توان یک همسانی یافت به گونه ای که نمی توان یکی را بدون دست بردن در دیگری تغییر داد و معمولا فضای درون است که مسکن و روح یک شهر را شکل می دهد و می سازد.

با در نظر گرفتن این رابطه زشتی فزاینده ای که امروزه اکثر شهرهای ما را در بر گرفته  حاکی از ویرانی درونی انسان امروزی است. هر چند ظاهر زرق و برق دار ساختمانها ، این ویرانی را می پوشاند و زخم های بدجوش خورده و تکه پاره های وصله پینه شده را پنهان می کند اما واضح و مبرهن است که آدمی در این شهرها با محیطی خالی از هر نوع محتوای عاطفی سرو کار دارد و بواسطه این خالی شدن و آن همسانی که ذکر گردید لاجرم فضاها نیز یکدست شده و برحسب تصادف!!! بسته به قواعد اقتصادی می خمد و باز می شود . فضاها از بورس بازی زمین پیروی می کند و بر پایه معیارهای صرفا کمّی ، کاملا بی خاصیت شکل می گیرند.

اگر شهروند قزوینی امروز از بلندای برج تجاری فردوسی نگاهی به بافت تاریخی شهر قزوین بتواند داشته باشد گنبدهای پیغمبریه ، مسجد جامع و امامزاده حسین (ع) آرامبخش روح متلاطم او خواهند بود چرا که این فضاهای گونه گون بخش جدایی ناپذیر طبیعت او و مکانهای برگزیده چشم انداز جان او هستند که هر چند پس رانده شده اند ولی هر آن می توانند سر برآورند اما آیا چنین امکانی در فضاهای جدید شهر ما که توسط مدیران و برنامه ریزان مسکن و شهرسازی شکل گرفته اند وجود دارد؟!

براستی که بسیار باید افسوس خورد که شهر قزوین که همواره به شهری تاریخی ، فرهنگی و دانشگاهی شهره بوده در مراحل توسعه های اخیر خود همواره مظلوم و غریب توسط برخی سودجویان و بورس بازان و چه بسا برخی تصمیم گیران مورد تعدی و تجاوز قرار گرفته است. وقتی فضای جدید شهر یک قالب میان تهی دیده شود بدون شک تن به ثبات نخواهد داد و ناگزیر زشتی به شهر هجوم خواهد آورد و اینجاست که جمله آن شهرساز معروف مصداق پیدا می کند که “زشتی توهم نیست یک تجاوز واقعی است” تجاوز به درون آدمی و روح انسانی.

اگر تصمیم گیران مسکن و شهرسازی قزوین تجربه تلخ و قصه پر غصه منطقه مینودر و کوثر را دارند چرا باز هم در پونک آنرا تکرار می کنند .

اگر عامه شهروندان قزوینی ندانند که صد البته می دانند اعضای محترم شورای شهر قزوین آگاهند که در توافقات شهروندان و شهرداری منطقا همواره سهم مدیریت شهری بیشتر است و باز هم اذعان دارند که کمیسیون محترم ماده ۵ استان قزوین که وظیفه بررسی و تصویب طرحهای تفصیلی شهری و تغییرات آنها را بر عهده دارد به مراتب بیشتر از کمیسیون استان های دیگر تشکیل جلسه می دهد اما جا دارد از دبیرخانه محترم این کمیسیون پرسیده شود چگونه است که در منطقه به وسعت پونک قزوین و با وجود سکونت بیش از ده هزار نفر در این منطقه حتی ۲ قطعه زمین با کاربری مسجد وجود ندارد؟

چرا قطعاتی با کاربری درمانی در این منطقه ارائه نمی شود / واقعا دبیرخانه محترم این کمیسیون چه هدفی از تغییر گسترده کاربری ها دنبال می کند آیا آرامش و فضای درونی شهروندان در تشکیل کالبد فضاهای جدید شهر مورد توجه بوده است ؟ البته وضع کنونی خود پاسخ گویای این پرسش است، اعضای شورای اسلامی شهر که به اقتضای قانون در تصمیمات این کمیسیون نقشی ندارند ولی جناب آقای استاندار آیا از حجم گسترده تغییرات کاربری های شهری مطلع هستید؟ این حجم کاربری مسکونی و تجاری با په دلیلی توجیه پیدا می کند و علی رغم این میزان بنای مسکونی و تجاری چرا باز هم شاهد سیر فزاینده قیمت زمین و مسکن در شهر قزوین هستیم؟ متولیان مسکن و شهرسازی در قزوین چه می کنند؟ آیا افزایش قیمت اجاره بها و مسکن در دیگر شهرهای کشور هم به همین میزان است؟.

بنده به عنوان نماینده مردم شریف شهر قزوین ضمن حمایت قاطعانه از حضور مدیران بومی و مخالفت صریح با هرگونه انتصاب نیروی غیر بومی در حوزه مسکن و شهرسازی به استناد بندهای ۳ و ۲۳ ماده ۷۱ قانون شوراها درخواست دارم عملکرد دبیرخانه کمیسیون ماده ۵ مورد بررسی و نتیجه آن به اطلاع عموم شهروندان برسد