سلام. خوبی حامد جان. من از دوستان دوران دبیرستانم.البته با مسامحه میشه گفت دوست. مطلبی رو دیدم تو وبلاگت گفتم چند تا از دغدغه هامو باهات به قول فرنگیا شیر کنم.
۱- در مورد ادبیات چند تا از دوستان گفته بودین.راستشو بخوای من نخوندمشون ولی قبول دارم که فحاشی و بد دهنی بسیار ناپسنده
از خدا جوییم توفیق ادب بی ادب محروم شد از لطف رب
بی ادب تنها نه خود را داشت بد بلکه آتش در همه آفاق زد
۲- اینم قبول دارم که یکی رو نباید به دلیل گناه فرد دیگه ای مجازات کرد.
گنه کرد در بلخ آهنگری به ششتر زدند گردن مسگری
۳- اما حرف اصلی.راستی یه نظر و نگاهی به ادبیات آقای احمدی نژاد انداختی؟ میدونی من اینجور مواقع به چیزی به نام وجدان خیلی اهمیت میدم.من وارد مصادیق نمیشم چون سر بی دردسر خویش به درد آوردن است.اما اگه معتقد بودی که هیچ مشکلی نداره این ادبیات که البته متعلق به یه رییس جمهوره میشه وارد مصادیق شد.البته تجربه بهم اثبات کرده که کسی که نظرش اینه که مشکلی در ادبیات ایشون وجود نداره به هیچ طریقی قانع نمی شه.البته نباید پیشداوری داشت.استثنا کم پیدا نمیشه. بهت پیشنهاد می کنم مجموعه پست هاییرو که به نام اقتدارگرایان چگونه می اندیشند در وبلاگم به روز می کنم مطالعه کنی.البته هنوز نمی دونم اقتدارگرایی یا نه.ولی خوب ارزش یه بار خوندنو حتما داره.
اگه خواستی یه سری به وبلاگ یه مخالف بزن. سید نیما اورازانی
—————-
نیما عزیز
اینکه با مسامحه خود را دوست من می دانید جای تعجب دارد چرا که تقریبا همه بچه های مرکز شهید بابایی از ارتباطاتشون با من بعنوان یک رابطه دوستانه و صمیمی همواره یاد کرده اند ، لااقل سراغ ندارم کسی از بچه تیزهوشان رو که در تعاملات اجتماعی از من غیر دوستی چیز دیگری دیده باشد اما حرف اصلی ، اگر واقعا به وجدان اهمیت می دهید رئیس جمهور کی و کجا با ادبیات فحاشانه صحبت کرده که توهین ها و فحاشی های دیگران به من را شبیه ادبیات وی می دانید؟!
در کمال تعجب مرا اقتدارگرا نامیدی در حالیکه حتی مصادیقی که از یک ترجمه نه چندان ماهرانه برای ویژگیهای اقتدارگرایان برشمرده بودی در من صادق نیست.
آرزو دارم بدون تعصب و قضاوتهای پیشداورانه در خصوص عملکرد خودت و من به عنوان اعضایی از دو جریان اجتماعی و نه سیاسی متفاوت بیاندیشی.
حامد کبودوند
بار الها جانها به لب رسید در ظهور جانان تعجیل فرما
آخه دولت پایدار حق بیاد که اول شماها رو آویزون میکنه
———————-
هرچه از دوست رسد نیکوست.
شما سعی کن از دوستی با او محروم نشوی
حامد کبودوند
ای کاش شبی لایق دیدار تو باشم
از پرده دل رازنگهدار تو باشم
یک عمر به دنبال امان بودم و صحت
منت نه و بگذار که بیمار تو باشم
سلام. خوبی حامد جان. من از دوستان دوران دبیرستانم.البته با مسامحه میشه گفت دوست. مطلبی رو دیدم تو وبلاگت گفتم چند تا از دغدغه هامو باهات به قول فرنگیا شیر کنم.
۱- در مورد ادبیات چند تا از دوستان گفته بودین.راستشو بخوای من نخوندمشون ولی قبول دارم که فحاشی و بد دهنی بسیار ناپسنده
از خدا جوییم توفیق ادب بی ادب محروم شد از لطف رب
بی ادب تنها نه خود را داشت بد بلکه آتش در همه آفاق زد
۲- اینم قبول دارم که یکی رو نباید به دلیل گناه فرد دیگه ای مجازات کرد.
گنه کرد در بلخ آهنگری به ششتر زدند گردن مسگری
۳- اما حرف اصلی.راستی یه نظر و نگاهی به ادبیات آقای احمدی نژاد انداختی؟ میدونی من اینجور مواقع به چیزی به نام وجدان خیلی اهمیت میدم.من وارد مصادیق نمیشم چون سر بی دردسر خویش به درد آوردن است.اما اگه معتقد بودی که هیچ مشکلی نداره این ادبیات که البته متعلق به یه رییس جمهوره میشه وارد مصادیق شد.البته تجربه بهم اثبات کرده که کسی که نظرش اینه که مشکلی در ادبیات ایشون وجود نداره به هیچ طریقی قانع نمی شه.البته نباید پیشداوری داشت.استثنا کم پیدا نمیشه. بهت پیشنهاد می کنم مجموعه پست هاییرو که به نام اقتدارگرایان چگونه می اندیشند در وبلاگم به روز می کنم مطالعه کنی.البته هنوز نمی دونم اقتدارگرایی یا نه.ولی خوب ارزش یه بار خوندنو حتما داره.
اگه خواستی یه سری به وبلاگ یه مخالف بزن. سید نیما اورازانی
—————-
نیما عزیز
اینکه با مسامحه خود را دوست من می دانید جای تعجب دارد چرا که تقریبا همه بچه های مرکز شهید بابایی از ارتباطاتشون با من بعنوان یک رابطه دوستانه و صمیمی همواره یاد کرده اند ، لااقل سراغ ندارم کسی از بچه تیزهوشان رو که در تعاملات اجتماعی از من غیر دوستی چیز دیگری دیده باشد اما حرف اصلی ، اگر واقعا به وجدان اهمیت می دهید رئیس جمهور کی و کجا با ادبیات فحاشانه صحبت کرده که توهین ها و فحاشی های دیگران به من را شبیه ادبیات وی می دانید؟!
در کمال تعجب مرا اقتدارگرا نامیدی در حالیکه حتی مصادیقی که از یک ترجمه نه چندان ماهرانه برای ویژگیهای اقتدارگرایان برشمرده بودی در من صادق نیست.
آرزو دارم بدون تعصب و قضاوتهای پیشداورانه در خصوص عملکرد خودت و من به عنوان اعضایی از دو جریان اجتماعی و نه سیاسی متفاوت بیاندیشی.
حامد کبودوند
خدایا تا ظهور دولت یار
گل پیغمبر ما رو نگه دار
برقرار باشید
من رو شناختید؟
——————-
آره سید.
حامد کبودوند