امروز بانوی بزرگ اسلام، همسر گرامی رسول خدا و اولین زن مسلمان، بال به سوی بهشت میگشاید. امروز یادآور حزنی بزرگ برای پیامبر خداست. اندوهی گران و مصیبتی جانسوز در رحلت همسری مهربان و یاوری فداکار؛ زنی مؤمن، عفیف، شجاع و ایثارگر که پیامبر به او بشارت میدهند: «ای خدیجه، در حق خود جز نیکی گمان مبر که خدای تعالی هرروز بارها با ملایک خود به تو مباهات میکند». سلام خدا بر او و شوی بزرگوارش رسول خدا باد.
خدا در آفرینش تو ای خدیجه، ای بانوی بزرگ، نشان داد که چگونه دل انسان میتواند در میان همه تاریکیها و جهالتها روشن و پرنور بماند. نمایاند که چگونه میشود در میان همه دنیاپرستیها و با همه قدرت و مکنت، دل از دنیا برید و به آسمان راهی جُست. خدا در وجود تو حقیقت نورانی بودن دل را به تصویر درآورد. دل میتواند پر از نور ایمان باشد حتی اگر در عمق دریای جهالت به سر برد و حتی اگر در دنیاخواهیها و مالپرستیها اسیر باشد. انسان میتواند دل به دنیا نسپرد، اگرچه ثروتمندترین باشد و شهیرترین؛ چنان که خدیجه(س) چنان کرد؛ دنیای بی ارزش را فدا کرد و لایق همسری رسول خدا شد، گرچه سرزنشها شنید که ثروتت را بر باد دادی، امّا او به معدن وجود راه یافته بود.
خدایا ما را در پیروی از آن راستْقامتان مستدام بدار.