یک سوزن به خودمان یک جوالدوز به مدیران

بعد از قریب به چهل سال در قزوین مسئولیت برخی دستگاه های اجرایی بر عهده افرادی گذاشته شده است که خاستگاه فکری و فرهنگی و اجتماعی و اجرایی آنها از جریان انقلابی و با دغدغه وفاداری به آرمانهای انقلاب و امامین آن و شهداست. طبیعی است که بجز چهارده معصوم علیهم السلام هیچ فردی مصون از خطا و اشتباه نیست و سکوت در برابر خطا و اشتباه افراد هم نه تنها جایز نیست که در خصوص مدیران و مسئولان خود خطاست اما به همین میزان سکوت نکردن در برابر هجمه های نادرست و غرض ورزی افراد معلوم الحال واجب است.
یکی از افتخارات جریان انقلابی همواره این بوده است که مرعوب اشخاص نمی‌شود و در دفاع از حق و منافع مردم دچار قبیله گرایی و باندبازی نمی‌شود اگر خطایی دید بدون اغماض گوشزد خواهد کرد اما این مناعت طبع نباید مستمسکی برای عده ای معلوم الحال بی سواد گردد تا بتوانند اقدامات خوب مدیران جریان انقلابی را به قهقرا ببرند.
سکوت فعالان رسانه ای انقلابی در قبال جریانی که قصد دارد با تحمیق مخاطب خود ستونی از سیمان و میلگرد را که به استناد گزارش سازمان میراث فرهنگی فاقد هرگونه ارزش تاریخی است یک نماد تاریخی جلوه دهد تا مانع احداث آلمان آبنمای شهری گردد می‌تواند مقدمه ای باشد برای جرات یافتن کسانی که با غوغاسالاری سالها از منافع این خطه سواستفاده کرده و مانع پیشرفت آن شده اند
این حلقه مافیایی وقتی احساس کند جریان انقلابی در دفاع از اقدامات خوب مدیران منتسب و حمایت از آنها ید واحده است و اقدامات اشتباه را متذکر و هجمه های منفعت گرایانه را پاسخ می‌دهد جرات ادامه یاوه گویی های خود را پیدا نخواهد کرد وگرنه نماینده ولی فقیه در استان، فرماندهی سپاه استان، معاونین استاندار، سازمان تبلیغات اسلامی، سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری، اداره ارشاد و فرهنگ اسلامی، حوزه هنری، ستاد جبهه فرهنگی و… را آماج حملات مغرضانه و بدون سند و مدرک خود قرار داده و بواسطه بی سوادی خود تلاش وافری برای تحمیق مخاطب خود خواهد کرد و ما در این خصوص حتما مسؤول خواهیم بود
نگارنده از همه دغدغه مندان انقلابی استان استدعا دارد تا زودتر از هر جریانی اشتباهات مدیران را رصد و گوشزد دهد و در عین حال از سکوت منفعلانه در مقابل ادعاهای واهی و بی اساس جریان زخم خورده وارث خان های گذشته قزوین بپرهیزند