حاجت محتاج را به سوال ، موقوف مدار و هیچ دل را مرنجان!
عاقل مشمار کسی را که به لذتی از لذتهای دنیا شاد شود یا از مصیبتی از مصایب جهان اندوهگین گردد.
و بدان سان به مشاهده عیب خود مشغول شو که دیگران فراموش شوند!
و به یقین بدان که از اینجا به جای دیگری خواهی رفت که سلاطین و مساکین یکسان باشند ، پس بر کسی تکبر مکن!
و از حق تعالی عطای باقی خواه نه نعمت فانی!و تواضع با همه کس بکار بر ،یعنی خود را از همه حقیرتر بشمر!
و از معصیت نفرت کن و به طاعت رغبت! زیرا که لذت معصیت برود و تلخی آن بماند و تلخی طاعت برود و لذت آن بماند.
و در کارها متوکل باش نه متسبب و حجاب سبب را نقاب چهره مسبب الاسباب ساز.
اندوه رزق را مخور که تا روز هست روزی هست.
فرمایشی از مواعظ حکیم الهی و عارف ربانی
ملا محمد بیدآبادی(ره)