صدای پای قافله‌ای می‌آید. لازم نیست گوش به زمین بچسبانی تنها گوش به صدای قلبی شکسته دار تا شاید بشنوی صدای پای قافله حسین (ع) را که بر روی بال ملائک به سوی معراج می‌روند.

چشم ببندید و آسمان را در چشم آورید. کمی اشک‌های خود را از گوشه چشمان خود بردارید تا غبار از قلب فرو نشانیم. این روزها روز فریاد «هیهات مناالذلۀ» است و حال صدای پای کاروان را می شنویم تا به یاد آوریم حسین (ع) را….

بی دعوت نمی شود به خیمه عزای سیدالشهدا رفت

این شبها که توفیق یارم شده است و اجازه یافتم تا در محفل جوانان عاشورایی هیأت باصفای خادمان مهدی (عج) قزوین نفس بزنم و غبار و زنگار قلب خسته ام را جلا دهم ترس فراوانی وجودم را گرفته است چرا که فتنه های اخرالزمان کم نیستند و من سخت بی توشه وقتی حسین (ع)  فرمودند: «إن الناس عبید الدنیا، و الدین لعق علی ألسنتهم یحوطونه ما درت معائشهم فإذا محصوا بالبلاء قل الدیانون».
مردم برده و بنده دنیا هستند، و دین لعابی است که تا وسایل زندگی فراهم است، به دور زبان می گردانند، ولی وقتی دوران آزمایش فرا رسد، دین‌داران کمیاب می‌شوند

از خود می پرسم من از کدامین گروه خواهم شد؟

یاحسین (ع) به عظمت مصبیت خودت مرا از خودت جدا مکن

poster

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *